Parkinsonafdeling Oleander op Den Ooiman laat mensen weer dansen

Specialistisch maatwerk

Er verandert veel als je parkinson hebt. Desondanks proberen Serena en haar collega’s mensen zo veel mogelijk te laten leven zoals ze dat wensen. Serena: "We kijken naar de persoon en passen ons daarop aan. Parkinson ziet er namelijk bij iedereen en elke dag anders uit. De medicatie gaat niet goed samen met eiwitten, daarom moeten maaltijden een half uur na de medicatie of een uur voor de medicatie worden gegeten. Ook moet dit weer goed aansluiten op het volgende medicatiemoment. Dat is best een puzzel, maar toch kan iedereen zelf aangeven hoe laat die wil opstaan en ontbijten. Het gebeurt vaak dat mensen hun ontbijt op bed krijgen."

Rust en kleine groepen

Er zijn ook een aantal dingen die iedereen met Parkinson herkent en waar in de organisatie en inrichting rekening mee wordt gehouden, zo legt Serena uit: "Grote, massale activiteiten zijn vaak te veel voor mensen met parkinson. Als er bijvoorbeeld een orkest naar Den Ooiman komt, komt dat orkest daarom apart bij ons op de afdeling. En waar de rest eet in het restaurant, scheppen ze bij ons op de afdeling op. Onze afdeling is rustig ingericht: we maken gebruik van dimlichten en rustige kleuren en er staat en hangt niet te veel in de gemeenschappelijke huiskamer. De vloer is in verticale lijnen in één richting gelegd. Mensen kunnen anders denken dat er een obstakel is en in een zogenoemde off raken. Het lichaam slaat dan helemaal stil en verstijft als het ware. Mensen willen wel bewegen, maar kunnen dat niet meer. We hebben een snelwerkend medicijn dat mensen helpt hieruit te komen."

Handige hulpmiddelen

Ook de specialisten in het team komen op de afdeling, zodat het nooit te druk wordt. Zo komt de fysiotherapeut wekelijks en kijkt de logopedist tijdens een maaltijd hoe het gaat met eten in verband met het risico op verslikken. Op basis van wat ze signaleren, hebben ze voor iedereen een persoonlijk advies en individuele oefeningen. Het team helpt de mensen te blijven leven zoals ze dat gewend waren binnen de mogelijkheden die ze hebben. Meer dan eens worden hier ook hulpmiddelen voor ingezet, licht Serena toe: "De ergotherapeut heeft gezorgd voor aangepast bestek, zodat mensen zo lang mogelijk zelf kunnen eten. De bordrand die we gebruiken helpt hier ook bij: mensen kunnen het eten zo wel naar zich toe schuiven, maar het kan niet van het bord af vallen.

Ook heeft de ergotherapeut gezorgd voor speciale kussens in bed, zodat het lichaam zich zo goed mogelijk kan ontspannen. Bovendien maken we gebruik van een parkinsonrollator: hierop kun je een lampje aanzetten dat in twee strepen op de vloer schijnt, zodat je tussen die lijnen kunt blijven lopen." Het meest bijzondere effect komt misschien wel van de muziektherapie, vertelt Serena enthousiast: "Ineens kunnen mensen dan weer zingen en lopen lukt misschien niet, maar dansen wel. Dat is heel bijzonder om te zien. De muziek trekt ze daarin mee."