Veiligheid, structuur en jezelf zijn bij dagbesteding De Klimop

Eerst even landen

Medewerker Diane: “We doen er alles aan om ervoor te zorgen dat iemand zich vanaf dag één veilig en vertrouwd voelt. We kijken bij welke groep iemand het best past en of er een connectie is met iemand anders op basis van hobby of woonplaats. We zorgen dat als iemand binnenkomt, diegene meteen aan de slag kan met iets wat bekend is en waar veiligheid ligt, zodat iemand eerst even kan landen.”

Alles kan, niets moet

Dat kan van alles zijn: diamond painting, gymnastiek, bakken, tuinieren in de (moes)tuin, muziek luisteren, op pad met de duofiets, je laten voorlezen in dialect, oefenen met de fysiotherapeut, lezen, je nagels laten doen, schilderen, ideeën zoeken op Pinterest, bloemschikken. Of zoals iemand zelf voorstelde: Diane en haar collega’s helpen met de was opvouwen, tafeldekken en soep uitdelen. De mogelijkheden zijn eindeloos en niets is verplicht. Je kunt samen aan tafel allemaal je eigen ding doen. De grote ruimte met meerdere kamers biedt ook de mogelijkheid in kleine groepjes uiteen te gaan of je even in je eentje terug te trekken om uit te rusten of te ontprikkelen. Mensen kunnen zo hun eigen leven zo veel mogelijk voortzetten, maken hun eigen keuzes en nemen in deze ruimte en rust als vanzelf ook initiatief om nieuwe dingen te leren of proberen.

Al jaren dezelfde gezichten

Een andere belangrijke pijler is structuur, legt Diane uit: “Hier komen mensen met een Wmo- of Wlz-indicatie bij wie het thuis vastloopt. Door de dagbesteding kunnen zij langer thuis blijven wonen. Voor mensen die hun grip kwijt zijn en daardoor onveiligheid ervaren, is het heel belangrijk om structuur en houvast te bieden. Alle vaste gezichten bij De Klimop dragen hier zeker aan bij: mijn collega Joyce en ik, elke ochtend en middag twee vrijwilligers op vaste dagdelen en de chauffeur. Iedereen werkt hier al tientallen jaren.”

Ontladen en uitleven

Jacqueline gaat drie dagen in de week naar De Klimop en kan zich geen leven zonder meer voorstellen: “Ik vond het spannend om hier te komen. Sommigen gaan er tussen zitten en kletsen meteen een eind weg. Dat kan ik normaal gesproken niet, maar hier voel ik me een beetje meer beschut, omdat ik mezelf mag zijn. Ik gebruik humor om te verbinden. Thuis heb ik niet veel sociale contacten en kan ik moeilijk mijn draai vinden. Ik verleen mantelzorg aan mijn man die beginnende dementie heeft. Dan moet ik in mijn rol, serieus zijn en hem structuur bieden. Ik ben op hem gericht en verlies mezelf een beetje. Als ik hier ben, kan ik me even uitleven en ontladen. Ik vind ontspanning en structuur en ik onderneem meer. Ik ben altijd heel enthousiast als ik hier weer heen mag. Ik heb het verschrikkelijk naar m’n zin en kan het iedereen aanraden. Kom gerust eens langs!”