Sinds kort loopt binnen Sensire een pilot rond beslisondersteuning in de wijkverpleging. Daarvoor is de samenwerking gezocht met Alii, een partij die organisaties met technologische oplossingen helpt de kwaliteit van zorg te verbeteren. Wat is beslisondersteuning precies, en wat voegt het toe? Milou Brandsema, verpleegkundig informatiekundige bij Sensire, en wijkverpleegkundige Emilde van Voorst leggen het uit. ‘Het levert echt wat op, en het kost heel weinig tijd.’
Beslisondersteuning is een digitale tool die wijkverpleegkundigen helpt om snel en gemakkelijk beslissingen te nemen over de benodigde zorg voor hun klanten. Alii heeft hiervoor een applicatie ontwikkeld die wordt ingezet op drie momenten tijdens het verpleegkundig proces: bij de triage, bij het organiseren van zorg en bij het invullen van de casemix-vragenlijst om klanten te kunnen indelen in een cliëntprofiel. Daarvoor zijn in de applicatie drie aparte modellen ontwikkeld.
In de pilotfase testen wijkverpleegkundigen de modellen en worden op basis van hun ervaringen aanbevelingen gedaan. Milou is betrokken bij de ontwikkeling van de modellen, Emilde werkt er nu enkele weken mee.
Waarom koos Sensire voor beslisondersteuning? Milou: ‘Als wijkverpleegkundige maak je de hele dag samen met de klant keuzes over gezondheid en zorg. Veel van die keuzes maak je in je hoofd. Maar op die manier kunnen we er als organisatie niet van leren. Daarom hebben we besloten om enkele belangrijke keuzes van wijkverpleegkundigen te ondersteunen met beslisondersteuning. Door de voor ons juiste vragen te stellen, leggen we de keuzes vast en kunnen we er data uithalen, zodat we ons handelen kunnen verbeteren.’
Beslisondersteuning helpt wijkverpleegkundigen het juiste te vragen en suggesties op maat te geven op basis van de gegeven antwoorden. Dit bevordert bovendien dat wijkverpleegkundigen binnen Sensire meer uniform gaan werken. Milou: ‘Dat betekent niet dat iedereen voortaan precies hetzelfde doet. Je kunt ook beredeneerd afwijken en dus een andere keuze maken dan de applicatie aangeeft. Ook daar leren we van. We blijven zo continu scherp op ons doen, denken en handelen.’
Emilde laat zien hoe het in de praktijk werkt. Op haar scherm opent ze de applicatie met daarin de vragenlijst voor de triage, die telefonisch wordt afgenomen bij het eerste contact met een potentiële klant. Emilde: ‘Je vult hier eerst de aanleiding van de hulpvraag in, en of er veel of weinig symptomen en signalen zijn. Ook geef je aan of de klant een partner heeft. Daarna beantwoord je vragen als: is de situatie plotseling veranderd, leidt uitstel van actie tot een onveilige situatie, is het regelvermogen van de klant en van zijn partner/netwerk voldoende?’
Op basis van de antwoorden geeft het systeem een advies. ‘Bijvoorbeeld: er is hier sprake van een klant met hoge draagkracht en lage draaglast, in een dringende situatie. Het advies is dan om de zorg binnen twee dagen op te starten, en om een specifieke anamnese te doen op basis van de prioriteiten van de klant. Het systeem geeft bijvoorbeeld aan dat het bij deze klant mogelijk is om een digitale anamnese af te nemen.’
Door de inzet van de digitale tool beslisondersteuning willen we onze collega’s in staat stellen om de goede dingen goed te doen vanuit het perspectief van wijkverpleegkundig meesterschap: een manier waarop we samen meebewegen met de grote dynamiek van zorg in verandering. Nu nog in een pilotfase, zodat wij steeds beter kunnen aansluiten op wat wij als organisatie nodig hebben.
Beslisondersteuning geeft hiermee richting aan de keuzes die de wijkverpleegkundige maakt. Niet alleen tijdens de triage, maar ook in de volgende fase: bij het organiseren van zorg. Wat past er nu bij deze zorgvraag, welke ondersteuning kan worden ingezet? Milou: ‘Binnen Sensire hebben we heel veel mogelijkheden. Zoals digitale zorg en hulpmiddelen, maar ook veel specialistisch verpleegkundigen. Al die interventies zetten we wel in, maar de manieren om daar te komen waren erg versnipperd. Voor de ene interventie moesten we mailen, voor de andere een formulier invullen, voor weer een andere bellen.’
In de applicatie van Alii hebben we in kaart gebracht wat er nodig is, dit maakt het vervolgens mogelijk om direct door te klikken naar de geschikte interventie. Emilde, wijzend naar het scherm: ‘Is inzet van hulpmiddelen verantwoord? Als ik inschat dat de klant of diens partner in staat is om bijvoorbeeld met beeldzorg aan de slag te gaan, dan antwoord ik hier ja. Alii biedt dan meteen de mogelijkheid om een aanvraag voor beeldzorg te doen.’ Datzelfde geldt voor de inzet van een expertverpleegkundige: ook die aanvraag kan meteen worden gedaan. Aan het eind van de vragenlijst volgt een samenvatting met de aanvragen, als basis voor het zorgplan.
Een derde moment waarop beslisondersteuning kan worden ingezet, is tijdens het invullen van de casemix-vragenlijst om tot een cliëntprofiel te komen. Sensire werkt met cliëntprofielen in het kader van het landelijke experiment rond een nieuwe bekostiging van de wijkverpleging. Een cliëntprofiel brengt de draagkracht, draaglast en ondersteuningsbehoefte van de klant in kaart. Waar de triagevragenlijst vóór de anamnese wordt ingevuld, wordt de casemix pas daarna ingevuld.
Emilde laat in de applicatie de vragen uit de casemix zien, die gaan over de sociale contacten van de klant, de aanwezigheid van geheugenproblemen, psychische of gedragsproblematiek, het verwachte verloop en de mantelzorg, en de vier onderdelen die samen de ondersteuningsbehoefte bepalen: continentie, wassen/douchen, medicatiegebruik en verpleegtechnische handelingen. Als alle vragen zijn beantwoord, genereert de applicatie een cliëntprofiel. Dat luidt bijvoorbeeld: hoge draagkracht, lage draaglast, lage ondersteuningsbehoefte. Emilde: ‘Met zo’n cliëntprofiel kunnen we uiteindelijk weer verder richting de bekostiging.’
De grootste meerwaarde van beslisondersteuning, zegt Milou, is dat die ontelbare keuzes die wijkverpleegkundigen dagelijks in hun hoofd maken, nu expliciet worden gemaakt. ‘Al die data zijn nu voor ons toegankelijk, waardoor we er continu van kunnen leren. Dat is een enorme bijdrage aan het wijkverpleegkundig proces. ’De applicatie is gekoppeld aan het ECD, zodat alle betrokken collega’s de uitkomsten kunnen lezen. Milou: ‘We zitten natuurlijk nog in de pilotfase, dus het systeem is nog volop in ontwikkeling. Het gaat steeds beter aansluiten bij wat wij als organisatie nodig hebben.’
Milou en Emilde zien dat wijkverpleegkundigen hier echt iets aan hebben. Milou: ‘Ze zijn zich veel meer bewust van de keuzes die ze maken, omdat ze die keuzes steeds vastleggen. 'Supermooi om te zien.’ Emilde: ‘Het levert echt wat op, en het kost heel weinig tijd. Mijn ervaring van de afgelopen weken is al dat het tot meer nadenken aanzet. Je gaat bijvoorbeeld niet meer standaard twee keer per week ADL-zorg leveren.’
